Czas czytania w minutach: 6

ROTA – Marii Konopnickiej

Piękny i poruszający tekst „Roty” Marii Konopnickiej, będący wyrazem patriotyzmu i niezłomności polskiego ducha. Utwór ten, choć powstały w czasach zaborów, nadal jest symbolem miłości do ojczyzny i wierności wartościom narodowym. Słowa te niosą dumę i przypomnienie o przeszłości pełnej walki o wolność, a jednocześnie są wyrazem nadziei na lepsze jutro.

ROTA – Marii Konopnickiej

🇵🇱
Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród,
Nie damy pogrześć mowy!
Polski my naród, polski lud,
Królewski szczep piastowy,
Nie damy by nas zniemczył wróg…
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!
🇵🇱
Do krwi ostatniej kropli z żył
Bronić będziemy Ducha,
Aż się rozpadnie w proch i w pył
Krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy próg…
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!
🇵🇱
Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz,
Ni dzieci nam germanił.
Orężny wstanie hufiec nas,
Duch będzie nam hetmanił,
Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg…
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!
🇵🇱
Nie damy miana Polski zgnieść
Nie pójdziem żywo w trumnę
Na Polski imię, na jej cześć
Podnosi czoła dumne.
Odzyska ziemi dziadów wnuk!
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!

„Rota” Marii Konopnickiej to jedno z najważniejszych dzieł polskiej literatury patriotycznej. Powstała w 1908 roku w czasach, gdy Polska znajdowała się pod zaborami, i od tamtej pory pozostaje symbolem niezłomności narodowej oraz wierności ojczystym wartościom. Jej słowa poruszają serca Polaków niezależnie od epoki, przypominając o dumie, sile i woli przetrwania narodu.

Historyczny kontekst

Maria Konopnicka napisała „Rotę” w odpowiedzi na germanizacyjne represje w zaborze pruskim, szczególnie wymierzone przeciw polskim rolnikom i dzieciom w Wielkopolsce oraz na Pomorzu. Inspiracją były wydarzenia z 1901 roku, gdy dzieci z Wrześni odmówiły modlitwy w języku niemieckim. Tekst ten, połączony z muzyką skomponowaną przez Feliksa Nowowiejskiego, stał się hymnem narodowej jedności i oporu wobec zaborców.

Siła przesłania

Pierwsza strofa wyraża stanowczą deklarację: „Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród, / Nie damy pogrześć mowy!”. To nie tylko manifest, ale i przysięga wierności ziemi ojczystej oraz językowi polskiemu, który wówczas był brutalnie tłumiony przez zaborców. Kolejne strofy potęgują emocje, przypominając o gotowości do walki „do krwi ostatniej kropli z żył”. Symbolika krzyżackiej zawieruchy odnosi się do historycznych konfliktów z Zakonem Krzyżackim, będąc metaforą walki z pruską dominacją.

Jednym z najbardziej przejmujących wersów jest: „Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz, / Ni dzieci nam germanił.” To wyraz oburzenia wobec polityki germanizacji, która miała na celu wykorzenienie polskiej kultury. W tym fragmencie odbija się cała gorycz narodu doświadczającego upokorzeń i represji.

Uniwersalność przesłania

Mimo że „Rota” powstała w szczególnym kontekście historycznym, jej przesłanie pozostaje aktualne. Opór wobec wszelkich form opresji i walka o zachowanie tożsamości narodowej to wartości, które mogą inspirować także współczesne pokolenia. Tekst przypomina, że niepodległość i kultura są dobrami, które wymagają troski, wysiłku i ofiarności.

„Rota” jako hymn

Choć „Rota” nigdy nie została oficjalnym hymnem Polski, zajmuje szczególne miejsce w sercach Polaków. Przez pewien czas była poważnie rozważana jako kandydat na hymn państwowy, co świadczy o jej znaczeniu. Dziś jest często wykonywana podczas uroczystości patriotycznych, przypominając o sile słowa i muzyki w jednoczeniu ludzi wokół wspólnych wartości.

Refleksja

„Rota” jest czymś więcej niż wierszem czy pieśnią patriotyczną. To manifest ducha narodu, który nawet w najtrudniejszych czasach nie stracił nadziei i wiary w lepsze jutro. Dziś, w świecie często podzielonym i skłonnym do zapominania o swoich korzeniach, „Rota” przypomina, jak ważne jest pielęgnowanie tożsamości i solidarności.

Niech słowa „Tak nam dopomóż Bóg!” wciąż brzmią w sercach Polaków jako przysięga wierności ojczyźnie i jej wartościom. Maria Konopnicka stworzyła dzieło, które łączy pokolenia i inspiruje do dbania o wspólną przyszłość.

Niepodległość – dziedzictwo i obowiązek każdego z nas

Stanowczo sprzeciwiamy się manipulowaniu tekstami dzieł literackich, które stanowią fundament naszego dziedzictwa kulturowego – takie zmiany są fałszowaniem historii i próbą narzucenia nowej narracji, której nie wolno akceptować.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

error: Zakaz kopiowania treści