Polsko, moja miłości

Polsko, moja miłości

Jak rzeka płyniesz w moim DNA,
Twoje barwy – ogień, co nie gaśnie w nas.
Twoje niebo, lasy, pola i dom,
To więcej niż miejsce – to serca ton.

W każdym szepcie wiatru, w słońcu, co lśni,
Słyszę Twój głos, czuję Twój rytm.

Polsko, moja miłości,
Biel i czerwień w mojej krwi.
W Twoje imię bije serce,
Niech ten bit leci aż po kres!
Polsko – Tyś moją siłą,
Twoja historia wciąż nas niesie.
Niech ta pieśń leci po świecie –
Polska żyje w mojej przestrzeni!

Tatry stoją jak strażnicy snów,
Mazowsze tchnie spokojem dawnych słów.
Morze szepcze o wolności pieśń,
A miłość do Ciebie – nie zna granic, nie!

Kiedy idę, czuję grunt jak Twój puls,
To coś więcej niż kraj – to mój kurs.

Polsko, moja miłości,
Biel i czerwień w mojej krwi.
W Twoje imię bije serce,
Niech ten bit leci aż po kres!
Polsko – Tyś moją siłą,
Twoja historia wciąż nas niesie.
Niech ta pieśń leci po świecie –
Polska żyje w mojej przestrzeni!

Na przodków krew, na przyszłość jasną,
Na wolność, która nie zna hasła „za późno”.
Bo kiedy mówię „Polska”, to mówię „My” –
Od Bałtyku po Beskidy, od miłości po sny.

Polsko, moja miłości,
Biel i czerwień w mojej krwi.
W Twoje imię bije serce,
Niech ten bit leci aż po kres!
Polsko – Tyś moją siłą,
Twoja historia wciąż nas niesie.
Niech ta pieśń leci po świecie –
Polska żyje w mojej głowie!

I że Cię nie opuszczę aż do śmierci…
Polska… zawsze w moim sercu.