Czas, którego nie mamy

O wartości czasu

Czas to najcenniejszy zasób, jaki posiadamy, choć często go nie doceniamy. Przemija nieubłaganie, niezależnie od tego, co robimy, jakie decyzje podejmujemy, czy jak się czujemy. Niestety, wielu ludzi traci go na bezowocne działania — pogrążają się w konfliktach, rozpamiętują krzywdy, a zamiast żyć pełnią życia, tkwią w złości i frustracji. Tkwienie w takich negatywnych emocjach jest jak noszenie niewygodnych butów — sprawia ból, ale z jakiegoś powodu trudno się ich pozbyć.

Bywa, że w trudniejszych chwilach myślę o tym, jak ulotne jest nasze życie. Z perspektywy czasu wiele problemów, które dzisiaj wydają się nie do pokonania, stanie się jedynie bladymi wspomnieniami. Ta świadomość pomaga mi nie przejmować się drobiazgami i pamiętać, że to, co dzisiaj wydaje się ważne, jutro może już nie mieć znaczenia.

W codziennym życiu staram się kierować prostą zasadą: „nie krzywdzić innych świadomie„. Chodzi o to, by być uważnym na uczucia innych ludzi, a jeśli zdarzy się popełnić błąd, mieć odwagę, by przeprosić. To zresztą tylko jedna strona medalu. Ważne jest też, by dbać o siebie, o swoją psychikę, czerpać radość z małych rzeczy, bo życie jest tylko jedno, i warto przeżyć je tak, by na końcu móc powiedzieć, że miało sens.

Niektórzy uważają, że spory i kłótnie to strata czasu. Ale czy na pewno? Życie to przecież ciągła wymiana poglądów, negocjowanie stanowisk, dochodzenie do kompromisów. To właśnie w różnicach zdań uczymy się najwięcej — o sobie, o innych, o świecie. To nie jest czas stracony, lecz czas, który pozwala nam wzrastać i rozwijać się.

Mimo to, wielu ludzi woli trwać w swoim gniewie i urażeniu, zamiast zrobić pierwszy krok ku pojednaniu. Trzymają się swojej złości, bo wydaje im się, że to ich ochrania, ale w rzeczywistości tylko pogłębia ich samotność. A przecież wystarczyłoby wyciągnąć rękę, powiedzieć kilka prostych słów: „Przepraszam, zależy mi na Tobie”, by zakończyć niepotrzebne konflikty i skupić się na tym, co naprawdę ważne.

Czas mija nieubłaganie, i im jesteśmy starsi, tym bardziej to odczuwamy. Na końcu życia, gdy przyjdzie nam spojrzeć wstecz, żadne prośby o więcej czasu nic nie dadzą. Dlatego warto już teraz przestać marnować czas na rzeczy, które nie mają większego znaczenia. Nie warto tkwić w strefie komfortu i zazdrościć innym ich życia. Lepiej skupić się na tym, by nasze własne życie było satysfakcjonujące, pełne miłości i dobrych relacji.

Życie nigdy nie było i nie będzie proste, ale to od nas zależy, jak je przeżyjemy. Warto dbać o to, by czas, który mamy, nie był czasem straconym. Żyjmy więc świadomie, w zgodzie z sobą i z innymi, ciesząc się każdą chwilą. Gdy nadejdzie ten ostateczny moment, dobrze jest mieć poczucie, że przeżyliśmy życie wartościowo, że nasza obecność na tym świecie miała sens.