Fragmentacja Ethereum, znana również jako sharding, to proces podziału bazy danych blockchain na mniejsze, łatwiejsze do zarządzania fragmenty, znane jako „shardy”. To kluczowa część skali Ethereum 2.0, mająca na celu znaczne zwiększenie przepustowości i efektywności sieci poprzez równoległe przetwarzanie transakcji i kontraktów.
W tradycyjnym blockchainie, każdy węzeł w sieci musi przetwarzać każdą transakcję, co może prowadzić do zatorów i wolniejszych czasów przetwarzania, zwłaszcza gdy sieć jest obciążona. Fragmentacja rozwiązuje ten problem, dzieląc dane i obciążenie obliczeniowe na wiele mniejszych shardów, które mogą być przetwarzane równolegle. Każdy shard zawiera własną niezależną część stanu i historii transakcji, co pozwala na równoczesne przetwarzanie wielu transakcji w różnych shardach.
Kluczowe korzyści fragmentacji Ethereum obejmują:
- Zwiększona przepustowość: Poprzez równoległe przetwarzanie transakcji, sieć może obsługiwać znacznie więcej transakcji na sekundę.
- Lepsza skalowalność: Fragmentacja zmniejsza wymagania dotyczące przetwarzania i pamięci dla pojedynczych węzłów, co ułatwia uczestnictwo w sieci.
- Większa efektywność energetyczna: Przeniesienie na model proof-of-stake (PoS) w połączeniu z fragmentacją ma zmniejszyć ogólny ślad węglowy sieci Ethereum.
Wdrożenie fragmentacji w Ethereum 2.0 jest planowane na kilka faz, z których każda ma na celu stopniowe wprowadzenie różnych aspektów tej technologii, począwszy od wdrożenia łańcucha beacon (beacon chain) jako nowego mechanizmu konsensusu, przechodząc przez wdrożenie samych shardów, a kończąc na pełnej integracji z Ethereum, pozwalającej na uruchamianie inteligentnych kontraktów i aplikacji zdecentralizowanych na shardowanych fragmentach sieci.
Fragmentacja jest widziana jako jeden z najbardziej obiecujących sposobów na rozwiązanie problemów skalowalności blockchain, otwierając drogę do bardziej zrównoważonego i przystępnego globalnego systemu finansowego opartego na technologii blockchain.